Fall 2016 Menswear: Engineered Garments collection

eng : Daiki Suzuki is as committed as ever—committed to his Garment District digs, his brand’s home for nearly 20 years, and committed to his evolutionary take on menswear. Each new season is but a fine calibration from the last, slightly reshaped or re-fabricated to reflect the subtlest of changes in his inner temperature gauge. Every bit as pragmatic and direct as the name Engineered Garments promises. Suzuki likes to pull ideas from his quotidian scenery—and not just the silver-haired “real” men he casts in his lookbooks, plucked from local doughnut shops and the like. 

That’s how he allowed one pop-culture reference to nuzzle its way into the collection. He’s been listening to Moon Taxi, an emerging Tennessee indie-rock band set to play Coachella this year. He’s particularly taken with their latest album, Mountains Beaches Cities, which informed the collection’s earth-navy-gray palette. It’s a little amusing to think of a Japanese-born designer and founder of a New York avant label bopping along to neo-country music, but if his throngs of loyal fans are any indication, the curious cultural confluence is a hit.

gr: O Daiki Suzuki είναι σχεδιαστής ρούχων. Η καταγωγή του είναι από την Ιαπωνία αλλά ζει κι εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Ονόμασε τα ρούχα που σχεδιάζει Engineered Garments. Ο Daiki εμπνέεται από διάφορα παράξενα πράγματα, όπως φέτος π.χ. από έναν δίσκο των Μοon Taxi, μια indie rock μπάντα που θα παίξει φέτος στο Coachella. Για τις φωτογραφήσεις των σειρών που σχεδιάζει ο Daiki δεν θέλει μοντέλα. Βρίσκει ανθρώπους στον δρόμο, σε καφέ, σε φαστφουντάδικα και τους ρωτάει αν θέλουν να φωτογραφηθούν. Όλοι έχουν κάτι κοινό : ηλικιακά είναι από -ήντα και πάνω. 

Εσείς πάλι πιθανά να σκεφτείτε "Πόσο cool να ντύνονται έτσι οι μελλοντικοί παππούδες, το στυλ και η μοντερνιά δεν έχουν ηλικία". Εγώ πάλι σκέφτομαι τα εξής : α) όταν ακούω την έκφραση "πόσο cool - είναι πολύ cool" θέλω να ακυρώσω τα πάντα γύρω μου και κυρίως αυτόν που την λέει, γιατί το cool έχει πεθάνει μαζί με την καριέρα της Άνθιμου Ανανιάδη στην Αμερική, και β) πιστεύετε πως ο Daiki διαλέγει γοητευτικούς κυρίους με γκρίζους κροτάφους και μουσάρες από άποψη? Ας γελάσω. Αν πάρουμε ως δεδομένο πως μόδα = πωλήσεις = κέρδη και το περισσότερο παγκόσμιο χρήμα βρίσκεται αναλογικά, αυτή την στιγμή, στα χέρια αυτών των παππούδων, ο κύριος στοχεύει σε μια αλλαγή αντίληψης για το στυλ σε αυτή την ηλικία που εσύ μπορεί να θεωρείς cool (μπλιαξ) αλλά ο σχεδιαστής θεωρεί απλά κερδοφόρο. Γιατί, κακά τα ψέμματα, αν θέλεις να αγοράσεις κάτι τσιμπημένο σε τιμή, από την μαμά και τον μπαμπά δεν θα πάρεις δανεικά? Άρα, you really know what I mean-thank you.