New personal style post :Empathy Heavenly Hiraani Tiger Lily

Ένα πρωί στο γραφείο, Δευτέρα πρέπει να ήταν, άρχισαν να μιλάνε τα αφεντικά για κάτι που λέγεται ενσυναίσθηση. Η άμεση αντίδρασή μου ήταν : "Δεν με παρατάτε Δευτεριάτικα, τι ενσυναίσθηση και μαλακίες είναι αυτές, αρκετά έχω στο κεφάλι μου, θέλω να κάνω τα excel, έχω και τα τηλέφωνα, χεστήκαμε γενικότερα". Η αλήθεια είναι πως εκείνη την Δευτέρα το πρωί δεν ήμουν και στα καλύτερά μου.....
Η μέρα μου ξεκίνησε με ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ, αγαπημένο αλλά όχι και το πιο χαρούμενο συγκρότημα του κόσμου. Στη συνέχεια πάτησα μια μαστίχα στο δρόμο και τα παπούτσια μου έγιναν ....άσε καλύτερα. Στο λεοφωρείο κάθισα δίπλα σε μια γιαγιά που μου μιλούσε για το Tavor, τα ραδίκια (όχι τα ανάποδα ακόμη, ευτυχώς) και τον Τόνυ Μαρούδα.  Ο περιπτεράς δεν είχε Marlboro lights, μου έδωσε Camel και μου τα χρέωσε 5 ευρώ (αν με ξαναδείς, γράψε με). Και μετά από όλα αυτά, είχα και το ενσυναισθησιακό πρήξιμο. 
Θα αναρωτιέστε τι μπορεί να είναι αυτό το πρωινό light Monday morning fuck. Ενσυναίσθηση : όρος που δημιουργήθηκε από τους Hermann Lotze και Robert Vischer και μεταφράστηκε στα αγγλικά ως empathy από τον Edward B. Titchener. Σημαίνει βαθιά επικοινωνία με τον άλλον μέσω της συναισθηματικής ταύτισης ή κατανόησης.  Άρχισα να σκέφτομαι ότι εγώ δεν είμαι και τόσο φαν του πράγματος. Δηλαδή, όταν μου μιλάνε ακούω και γνέφω συγκαταβατικά. Για την ακρίβεια δεν ακούω, έχω αναπτύξει μια τεχνική και κάνω νεύματα την κατάλληλη στιγμή. Δεν μπορώ να πω ότι δένομαι ιδιαίτερα με τους ανθρώπους. Μια γνωστή μου με έχει χαρακτηρίσει "πόρτα κλειστή που πέταξαν τα κλειδιά στη θάλασσα". Τηλέφωνο δεν παίρνω για κανένα λόγο. Ούτε για τον τραγικότερο των συνθηκών - το λες και συναισθηματικό μπλοκάρισμα. Γενικότερα δεν ενδιαφέρομαι και πολύ για το τι κάνουν οι άλλοι, εκτός από εσένα. 
Εσένα που με ξυπνάς κάθε πρωί με τα μούσια σου όταν πας να με φιλήσεις. Εσένα που κάθεσαι στο διπλανό δωμάτιο και μου στέλνεις μηνύματα στο facebook. Εσένα που κάθε φορά που πάμε για φωτογράφηση, ο τρίτος παγκόσμιος δείχνει παιχνιδάκι και οι διερχόμενοι οδηγοί μας κοιτάζουν και γελάνε. Που τρώμε το ίδιο φαγητό αλλά έχουμε διαφορετικά γούστα. Που ακούμε άλλη μουσική ο καθένας αλλά μας αρέσουν τα ίδια τραγούδια. Που κάποιες στιγμές σκεφτόμαστε το ίδιο πράγμα. Που ορισμένες φορές δεν χρειάζεται να μιλάμε γιατί οι κουβέντες είναι μικρές μπροστά στα μεγάλα βλέμματα. Μαζί σου δεν έχω αναπτύξει. Είσαι η ενσυναίσθησή μου. Σε ευχαριστώ. 

Αυτή η ανάρτηση όπως καταλάβατε είναι φορτισμένη συναισθηματικά. Αν θέλετε να μάθετε τι φοράω, δείτε τις φωτό, τα γράφω όλα. Θέλω όμως να προσέξετε 3 πράγματα: 1). Το καπελάκι μου που είναι BRAINSHOT, 2). To κολιέ της  Irini Michopoulou και 3). τα lucky charms της  Maroula, όλα φτιαγμένα με αγάπη. Φαίνεται. Σας φιλώ. Η Μάργκαρετ. 

ENG : Check out my new personal outfit post : "My love reveals objects, silken butterflies concealed in his fingers. His words splash me with stars night shines like lightning under the fingers of my love. My love invents worlds where jeweled glittering serpents live worlds where music is the world. Worlds where houses with open eyes contemplate the dawn. My love is a mad sunflower that forgets fragments of sun in the silence" - by Isabel Fraire

I am wearing a hat from BRAINSHOT, my sunglasses are RAYBAN, my blouse and my pants are from ZARA, my pink heels are from BERSHKA and my bag is vintage. My necklace is from a very talented Greek designer, Irini Michopoulou and my bracelets are from Maroula. Bisous - M.